Κόμματα: Τι θέλουν και τι φοβούνται από την κάλπη

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Θέλει: Οι αρχικές κορώνες για αυτοδυναμία μετατράπηκαν σε «ισχυρή εντολή». Ποσοστό που θα αγγίζει το 30% (δηλαδή συσπείρωση 90% σε σχέση με τους ψηφοφόρους του 2009) είναι το ταβάνι των προσδοκιών.
Φοβάται: Οποιοδήποτε ποσοστό κάτω του 22%, που σημαίνει ότι δεν θα έχει πείσει κανέναν από τους αναποφάσιστους, όπως εμφανίζονταν πριν την απαγόρευση των δημοσκοπήσεων και θα έχει χάσει περαιτέρω δυνάμεις από όμορα κόμματα.
ΠΑΣΟΚ
Θέλει: Η ρητορική Βενιζέλου για «πρώτο κόμμα» εξασθένησε όλο και περισσότερο όσο πλησιάζει η κάλπη. Το ταβάνι είναι ποσοστό πάνω από 20% και διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία μικρότερη από πέντε ποσοστιαίες μονάδες, που θα δώσει την εντύπωση του «ισότιμου εταίρου» σε περίπτωση συγκυβέρνησης.
Φοβάται: Μην τυχόν χάσει τη δεύτερη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ και μην τυχόν πάρει ποσοστό κάτω από 15%, μια εξέλιξη που ενδεχομένως να προκαλέσει και σοβαρές εσωκομματικές τριβές.
ΚΚΕ
Θέλει: Να διατηρήσει τη θέση της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης. Να ξεπεράσει το απόλυτο ρεκόρ ποσοστού του (σε αυτόνομη κάθοδο)μετά τη Μεταπολίτευση, το οποίο είναι 10,93% από το 1981.
Φοβάται: Μήπως στην άτυπη μονομαχία των αριστερών κομμάτων δει την πλάτη του ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως το ξεκαθάρισμα για μη συνεργασία με κανέναν γυρίσει μπούμερανγκ και συσπειρώσει μόνο τον παραδοσιακό του κόσμο (δηλαδή μονοψήφιο ποσοστό).
ΣΥΡΙΖΑ
Θέλει: Τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και με μία ψήφο διαφορά από το ΠΑΣΟΚ. Ποσοστό που θα ξεπεράσει αυτά του ενιαίου Συνασπισμού (με ΚΚΕ μέσα) την περίοδο 1989-90 (πάνω από 13%).
Φοβάται: Οτι η περισσότερο επαναστατική του ρητορική θα αποθαρρύνει μεγαλύτερους σε ηλικία αριστερούς ψηφοφόρους, οι οποίοι θα κατευθυνθούν σε ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ. Το κακό σενάριο είναι να δει την πλάτη και των δύο, ή ακόμα και να προηγηθεί της ΔΗΜΑΡ με πολύ μικρή διαφορά.
ΔΗΜΑΡ
Θέλει: Οσο το δυνατόν μεγαλύτερη διείσδυση στους απογοητευμένους αναποφάσιστους που είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ το 2009. Από το ποσοστό αυτών που θα προσελκύσει θα κριθεί αν θα μείνει σε ποσοστά γύρω ή πάνω από το 10% που είχε στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Το διψήφιο νούμερο είναι ταβάνι.
Φοβάται: Οτι την τελευταία στιγμή το ρευστό εκλογικό σώμα που την εκτόξευσε δημοσκοπικά θα προτιμήσει είτε επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, είτε την «κυβερνητική» πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ποσοστό 5-6%, που υπό άλλες συνθήκες θα προκαλούσε πανηγύρια, θα θεωρηθεί αποτυχία.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Θέλει: Να φτάσει σε διψήφιο ποσοστό και βρίσκεται κοντά (αν δεν ξεπεράσει) τη Νέα Δημοκρατία σε συγκεκριμένες περιφέρειες. Θα εξαρτηθεί από τους αναποφάσιστους που είχαν ψηφίσει ΝΔ το 2009 και διαφωνούν με τη στάση του κόμματος στο Μνημόνιο, αν θα προσελκυθούν από την προοπτική της πρωτιάς ή αν θα επιμείνουν στην τιμωρία του Σαμαρά.
Φοβάται: Τη συρρίκνωση από άλλα δεξιά κόμματα, τα οποία έχουν μεγαλύτερη διαδρομή και καλύτερα οργανωμένους μηχανισμούς για τους ψηφοφόρους, κάτι που είναι απαραίτητο τις τελευταίες ημέρες για την περιχαράκωση των ψήφων. Ποσοστό κάτω του 6% θα θεωρηθεί «ξεφούσκωμα».
ΛΑΟΣ
Θέλει: Οσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση των ψηφοφόρων του το 2009. Ανετη είσοδο στη βουλή με ποσοστό που να ξεπερνάει τουλάχιστον το 4%.
Φοβάται: Οτι η συμμετοχή του στην κυβέρνηση πλήγωσε τόσο το προφίλ του που θα μείνει εκτός βουλής. Το πιο εφιαλτικό σενάριο είναι να μείνει εκτός για λίγες ψήφους, που θα έχουν χαθεί από διαρροές προς συγκεκριμένα δεξιά κόμματα (ΔΗΣΥ, Χρυσή Αυγή, Σύνδεσμος ΕΕ).
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
Θέλει: Είσοδο στη βουλή, μάλιστα με ποσοστό πάνω από 3,5% που του έδιναν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις (μετά τις αναγωγές). Να ξεπεράσει το 5% στις περιφέρειες της Αττικής, όπου είναι συγκεντρωμένες οι δυνάμεις του.
Φοβάται: Οτι για δεύτερη συνεχόμενη φορά μπορεί να μην συγκεντρώσει το 3%. Αν χάσει την Βουλή με ποσοστό πάνω από 2,53% (που πήρε το 2009) θα το αποδώσει στην πόλωση της τελευταίας στιγμής, οτιδήποτε λιγότερο θα θεωρηθεί αποτυχία.
ΔΗΣΥ
Θέλει: Είσοδο στη βουλή με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό. Υψηλά ποσοστά στην Κρήτη, όπου έχουν ακουστεί ακόμα και κορώνες για «δεύτερο κόμμα».
Φοβάται: Οτι η παρουσία της Ντόρας Μπακογιάννη θα αποθαρρύνει φιλελεύθερους ψηφοφόρους και τελικά παρά τη κρητική συσπείρωση, τον μηχανισμό της Ντόρας στην Αθήνα και ενδεχομένως κάποιες μειονοτικές ψήφους (λόγω Ιλχάν Αχμέτ) τα κουκιά δεν βγουν τελικά.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Θέλει: Οχι μόνο να εισέλθει στο κοινοβούλιο, αλλά να επεκτείνει την επιρροή της όχι μόνο στις «παραδοσιακές» πια αστικές περιοχές που υποφέρουν από τους λαθρομετανάστες, αλλά και στην ύπαιθρο. Από το ποσοστό που θα πάρει εκτός Αττικής θα κριθεί και η επιτυχία της.
Φοβάται: Οτι την τελευταία στιγμή όσοι δήλωναν πως θα την ψηφίσουν από αντίδραση τελικά θα το ξανασκεφτούν και θα πάνε προς άλλες επιλογές (ΛΑΟΣ, ΝΔ, Ανεξάρτητοι Ελληνες κτλ.), με συνέπεια να μείνει κάτω του 3%.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Θέλει: Ολα τα κόμματα λένε ότι θέλουν την είσοδο στη βουλή, το συγκεκριμένο δεν εμφανίστηκε πάνω από 3% (με αναγωγή) σε καμία δημοσκόπηση. Στόχος ένα αξιοπρεπές ποσοστό (πάνω από 1,5%), που θα εξασφαλίσει κατ’ αρχάς κρατική επιχορήγηση και κατά δεύτερον θα δώσει την ευκαιρία σε κάποια πρόσωπα (Κατσέλη, Καστανίδης κτλ.) να παίξουν ρόλο σε μελλοντικές συνεργασίες.
Φοβάται: Εκμηδένιση του ποσοστού. Οποιοσδήποτε αριθμός έχει μπροστά το μηδέν θα θεωρηθεί παταγώδης αποτυχία, ανάλογη μ’ αυτή που είχε το ΕΣΚ του Γεράσιμου Αρσένη (συζύγου της Λούκας Κατσέλη) το 1989.
ΔΡΑΣΗ
Θέλει: Να αποδείξει στο φιλελεύθερο κοινό ότι αν οι δυνάμεις ήταν ενωμένες (με ΔΗΣΥ και Δημιουργία Ξανά) η βουλή θα ήταν κάτι εφικτό και μπορεί να διεκδικούσε ακόμα και βουλευτή επικρατείας (ποσοστό 4,5-5%). Ποσοστό πάνω από 1,5-2% θα θεωρηθεί θετική καταγραφή.
Φοβάται: Το… μηδέν μπροστά από το γενικό του ποσοστό, να πέσει κάτω από το 1% που ουσιαστικά θα σημάνει και την αποτυχία του εγχειρήματος.
ΟΧΙ
Θέλει: Να εκμεταλλευθεί την αναγνωρισιμότητα ορισμένων στελεχών του (Καζάκης, Παπαθεμελής κτλ.) και να καταγραφεί ως υπαρκτή δύναμη (πάνω από 1%, ενδεχομένως και 1,5%) αν και στις δημοσκοπήσεις δεν παρουσιάστηκε παρά ελάχιστα.
Φοβάται: Μήπως συσπειρώσει μόνο τον σκληρό πυρήνα των στελεχών του, που σημαίνει ότι δεν θα ξεπεράσει το 0,7%.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Θέλει: Για πρώτη φορά στην ιστορία του ως μετωπικός σχηματισμός να υπερβεί το 1%, κάτι που θα σημάνει τριπλασιασμό των δυνάμεών του σε σχέση με το 2009.
Φοβάται: Μήπως οι αριστεροί ψηφοφόροι του επιλέξουν κάποια εσωκοινοβουλευτική λύση και οι δυνάμεις του περιοριστούν μόνο στα στελέχη και τα άτομα του άμεσου περιβάλλοντός τους (κάτω του 0,5%).