Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1996
KOMMA ΨΗΦΟΙ ΠΟΣ ΕΔΡΕΣ
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
ΠΑΣΟΚ 2.813.245 41,49% 162
Νέα Δημοκρατία
ΝΔ 2.584.765 38,12% 108
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΚΚΕ 380.167 5,61% 11
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
ΣΥΝ 347.051 5,12% 10
Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
ΔΗΚΚΙ 300.671 4,43% 9
Πολιτική Ανοιξη
ΠΟΛΑΝ 199.463 2,94%
Ενωση Κεντρώων
ΕΝΚ 48.677 0,72%
Ενωση Οικολόγων
ΕΝΟΙΚ 19.936 0,29%
Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών
ΚΕΚ 17.419 0,26%
Εθνικό Κόμμα-Εθνική Πολιτική Ενωση
ΕΚ-ΕΠΕΝ 16.501 0,24%
Κόμμα Ελληνισμού
ΚΟΕΛ 12.255 0,18%
Μαχόμενη Αριστερά
ΜΑ 10.443 0,15%
Οικολόγοι Εναλλακτικοί
ΟΟΕΟ 5.715 0,08%
Χρυσή Αυγή
ΧΑ 4.487 0,07%
Οικολόγοι Ελλάδας
ΟΙΚ.ΕΛΛ. 4.113 0,06%
Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΜΛ-ΚΚΕ 4.016 0,06%
Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ-Ουράνιο Τόξο
ΟΑΚΚΕ-ΟΤ 3.485 0,05%
Συμμαχία Συνταξιούχων Εργαζομένων Αγροτών Νεολαίας
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΑΝ 2.470 0,04%
Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΑΣΚΕ 2.108 0,03%
Ολυμπισμός
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ 1.619 0,02%
Κόμμα Εργαζομένων Ελλήνων
ΚΟΕΕΛ 247
Δημοκρατική Αλλαγή
ΔΑ 190
Ελληνορθόδοξο Εθνικιστικό Λαϊκό Επαναστατικό Κόμμα
ΕΕΛΕΚ 163
Λαϊκή Αγροτική Εξέλιξη
ΛΑΕ 87
Ελεύθερη Δημοκρατία
ΕΔ 65
Ελληνικό Λευκό Κίνημα Σημερινής Ιδεολογίας
ΕΛΚΣΙ 49
Πανελλήνιο Ορθόδοξο Δημοκρατικό Κίνημα
ΠΑΟΔΗΚ 41
Κόμμα Εργατικής Τάξης Λευκάδας
ΚΕΤΛ 31
Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΚΑΔ 12
Ελληνικό Ευρωπαϊκό Κόμμα
ΕΛΕΚ 8
Κόμμα Υπευθύνων Πολιτών
ΚΥΠΟ 2
Ανεξάρτητοι-Μεμονωμένοι 314
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
ΣΥΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Μεγάλη κινητοποίηση από τα στελέχη του χώρου πριν τις εκλογές για να αποφύγουν μια δεύτερη εκλογική αποτυχία, η οποία θα ήταν ενδεχομένως οδυνηρή για τη συνέχεια του κόμματος, όμως το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από καλό. Αύξηση σχεδόν 75% σε σχέση με τους ψηφοφόρους του 1993 και για πρώτη φορά η διαφορά ποσοστού με το ΚΚΕ ήταν τόσο μικρή. Χαρακτηριστικό ότι πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από το ΚΚΕ στις τέσσερις από τις πέντε περιφέρειες της Αττικής (μόνο στη Β’ Πειραιά βρέθηκε από πίσω) με κορυφαίο το 9,13% στην Α’ Αθήνας. Το καλύτερο ποσοστό του το κατέγραψε στη Ροδόπη (11,82%), όπου εκλέχθηκε και βουλευτής ο Μουσταφά Μουσταφά από τη μουσουλμανική μειονότητα.
ΔΗΚΚΙ: Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα ιδρύθηκε από τον Δημήτρη Τσοβόλα, επί χρόνια βουλευτή και υπουργό του ΠΑΣΟΚ, μετά την αποχώρηση και διαγραφή του από το Κίνημα το 1995. Τον ακολούθησαν αρκετά στελέχη του κόμματος, πρώην βουλευτές και πολιτευτές, κι αυτή ήταν η πρώτη φορά που κατέβηκε στις εκλογές, με υποψηφίους σε όλες τις περιφέρειες εκτός από την Κεφαλλονιά. Είχε αυτόνομη παρουσία μέχρι το 2004, όταν ο Τσοβόλας αποπειράθηκε να αναστείλει τη λειτουργία του, αλλά τα μέλη κεντρικής επιτροπής πέτυχαν την κατακύρωση του ονόματος. Από το 2007 στελέχη του ΔΗΚΚΙ μετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Στην συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά του στην Αρτα (7,68%) λόγω εντοπιότητας του Τσοβόλα και στην Β’ Πειραιά (6,14%).
ΠΟΛΑΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Από το ζενίθ στο ναδίρ για το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, το οποίο για 3.939 ψήφους μόνο απέτυχε να υπερβεί το εκλογικό μέτρο του 3% και να εκλέξει βουλευτές. Παρουσίασε, βέβαια, πτώση σε σχέση με τις εκλογές του 1993 (και μεγαλύτερη από τις ευρωεκλογές του 1994), αν και σε ορισμένες περιφέρειες που πολιτεύθηκαν τα σημαντικότερα στελέχη του είχε αξιοπρόσεκτα ποσοστά. Το μεγαλύτερο, βέβαια, καταγράφηκε και πάλι στη Μεσσηνία (9,63%).
ΕΝΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Η αναγνωρισιμότητα του Βασίλη Λεβέντη λόγω της παρουσίας του στο ιδιόκτητο κανάλι του (αλλά και τις γνωστές πια τηλεοπτικές φάρσες) τον μετέτρεψε σε σύμβολο της χαλαρής ψήφου της εποχής. Φυσικά ανάμεσα στους ψηφοφόρους του υπήρχαν και κάποιοι που πείθονταν από τα λεγόμενά του. Οπως και να’ χει έφτασε σ’ ένα αξιοπρόσεκτο ποσοστό με υποψήφιους σε όλη την Ελλάδα. Ξεπέρασε το 1% στην Ημαθίας και στις αστικές περιφέρειες (Α’ και Β’ Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης) με καλύτερο ποσοστό το 2,12% στην Α’ Θεσσαλονίκης.
ΕΝΟΙΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Εκτόξευση σε ιστορικά υψηλά για το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή, που κατάφερε μια άνετη πρωτιά σε σχέση με τα άλλα οικολογικά κόμματα (πήρε σχεδόν τριπλάσιες ψήφους σε σχέση με τους Οικολόγους Εναλλακτικούς) και αν οι εκλογές διεξάγονταν με απλή αναλογική θα εξασφάλιζε έδρα. Είχε υποψηφίους παντού, όμως πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά στις δύο περιφέρειες της Αθήνας (Α’ και Β’).
ΚΕΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Τελευταία εγχώρια εκλογική μάχη για το κόμμα των κυνηγών, το οποίο παρ’ ό,τι αναδείχτηκε σε 10η δύναμη της χώρας αποφάσισε στο εξής να συμμετέχει μόνο σε εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Είχε υποψηφίους σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες με σχεδόν ισομερή κατανομή ψήφων.
ΕΚ-ΕΠΕΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Δεύτερη συνεχόμενη φορά με την ίδια ονομασία, το κόμμα πήρε τις περισσότερες ψήφους από τους ακροδεξιούς-εθνικιστικούς σχηματισμούς που συμμετείχαν στην αναμέτρηση. Στις περισσότερες περιφέρειες κυμάνθηκε μεταξύ 0,20% και 0,25%, ξεπέρασε το 0,5% μόνο στην περιφέρεια της Κεφαλλονιάς.
ΚΟΕΛ: Το Κόμμα Ελληνισμού είχε συμμετάσχει σε προηγούμενες βουλευτικές εκλογές με την ίδια ονομασία, όμως όχι με την ίδια οργάνωση. Αυτή τη φορά παρουσίασε υποψήφιους στη μεγάλη πλειοψηφία των περιφερειών και ανταμείφθηκε με τη 12η θέση στον τελικό πίνακα των αποτελεσμάτων. Αρκετοί από τους υποψήφιούς του συνεργάστηκαν αργότερα με τον ΛΑΟΣ.
ΜΑ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Το σχήμα έγραψε ιστορία, επειδή ήταν το πρώτο ως τότε μετωπικό της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που συμμετείχε με το ίδιο όνομα και την ίδια σύνθεση για δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση κατέγραψε αύξηση της επιρροής της κατά σχεδόν 20% σε σχέση με τις εκλογές του 1993.
ΟΟΕΟ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Ουσιαστική εκμηδένιση της εκλογικής δύναμης για το κόμμα που κατάφερε σε δύο πολωτικές εκλογικές αναμετρήσεις να εκλέξει βουλευτή. Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα κομμάτι, με μικρή απήχηση όπως φάνηκε, των παλιών Οικολόγων Εναλλακτικών, αφού ξέσπασαν αντιδικίες σχετικά με τις κρατικές επιχορηγήσεις και το όνομα.
ΧΑ: Πρώτη αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές για την ακροδεξιά οργάνωση, που μέχρι τότε υπήρχε και εξέδιδε την ομώνυμη εφημερίδα, ωστόσο στις εκλογές υποστήριζε την ΕΠΕΝ (ο γραμματέας της Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν και πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος). Συνέχισε αργότερα τις αυτόνομες καθόδους της και για μικρό χρονικό διάστημα (2005-2007) ανέστειλε τη λειτουργία της και ενσωματώθηκε στην «Εθνικιστική Συμπαράταξη», από την οποία αποχώρησε λόγω ιδεολογικών διαφορών. Εκτοτε συνέχισε την αυτόνομη παρουσία της στις εκλογές.
ΟΙΚ.ΕΛΛ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Νοέμβριος)». Το κόμμα του Παπανικόλα περιορίστηκε στην τρίτη και τελευταία θέση μεταξύ των κομμάτων με οικολογικές ευαισθησίες και πτώση κυρίως στις περιφέρειες της Αττικής.
ΜΛ-ΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Οι εκλογές του 1996 αποτέλεσαν άλμα προς τα εμπρός για το συγκεκριμένο κόμμα, που συνέχιζε να κατεβαίνει αυτόνομο. Διπλασίασε την εκλογική του επιρροή σε σχέση με τις περασμένες εκλογές.
ΟΑΚΚΕ-ΟΤ: Εκλογική σύμπραξη της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ με το Ουράνιο Τόξο (Viznohito στη σλάβικη γλώσσα), το κόμμα που δημιουργήθηκε για να εκπροσωπήσει την μειονότητα των σλαβόφωνων στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη (και μοναδική ως σήμερα) παρουσία του στις εθνικές βουλευτικές εκλογές. Στο νομό Φλώρινας το κόμμα πήρε 1,71% των ψήφων, με κύριους υποψηφίους τα ιδρυτικά στελέχη του Ουράνιου Τόξου Βοσκόπουλο και Μπούλε. Τα πενιχρά αποτελέσματα αποτέλεσαν για το πολιτικό σύστημα την καλύτερη «απόδειξη» για την ανυπαρξία της λεγόμενης «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΑΝ: Ακόμα μια προσπάθεια να ενωθούν άνθρωποι από διαφορετικούς εργασιακούς χώρους, οι οποίοι δεν ήθελαν να ενταχθούν σε κάποιο κόμμα και επεδίωκαν την ολοκληρωτική αλλαγή. Για κόμμα αυτού του επιπέδου παρουσίασαν υποψήφιους σε περισσότερες περιφέρειες απ’ ό,τι αναμενόταν.
ΑΣΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1985». Συσπείρωση στελεχών για το μικρό αυτό σοσιαλιστικό κόμμα, έφτασε στα επίπεδα των ψηφοφόρων του το 1989.
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα ως σήμερα για το συγκεκριμένο κόμμα, επιστροφή στα τετραψήφια νούμερα ψήφων.
ΚΟΕΕΛ: Υποψηφιότητα του Γιώργου Λεβάκου στις περιφέρειες Α’ και Β’ Πειραιά. Αργότερα ο υποψήφιος συνεργάστηκε με τον ΛΑΟΣ.
ΔΑ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Ο Τιρτιράκης μπορεί να χαρακτηρίζεται γραφικός, ωστόσο αναδείχτηκε 10η δύναμη στην περιφέρεια Χανίων, πήρε περισσότερες ψήφους ακόμα και από την ΕΠΕΝ.
ΕΕΛΕΚ: Ακόμα ένας σχηματισμός από την περιοχή της εθνικιστικής δεξιάς, με μοναδικό υποψήφιο τον ελληνοκράτη εθνικιστή Ανδρέα Πετρόπουλο.
ΛΑΕ: Μεμονωμένη υποψηφιότητα στο νομό Τρικάλων του αγροτοσυνδικαλιστή Γιάννη Ρίτσιου.
ΕΔ: Τρεις υποψήφιοι σε τρεις διαφορετικούς νομούς. Περισσότερες ψήφους (41) πήρε στην Ξάνθη με υποψήφιο από τη μουσουλμανική μειονότητα. Συμμετείχε, επίσης, σε Α’ Θεσσαλονίκης και Χαλκιδική.
ΕΛΚΣΙ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Αυτή τη φορά υπήρξε μόνο μία υποψηφιότητα, του Ελευθέριου Δανιηλίδη, στο νομό Κιλκίς, όπου πήρε όλες τις ψήφους του.
ΠΑΟΔΗΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Δεύτερη στη σειρά κάθοδος στις εκλογές για τον ιερέα Κακαντώνη, που πήρε ακριβώς τις ίδιες ψήφους με το 1993.
ΚΕΤΛ: Μεμονωμένη υποψηφιότητα στην περιφέρεια Λευκάδας του Διονύση Σκληρού. Το κόμμα είχε ακροδεξιό προφίλ με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των Απριλιανών.
ΚΑΔ: Μία υποψηφιότητα, αυτή του ιδρυτή του Αντώνη Λεβαντή στη Β’ Αθηνών, αλλά μόνο μία ντουζίνα ψήφοι.
ΕΛΕΚ: Ελάχιστες οι ψήφοι του, το παράξενο ότι δεν είχε υποψηφίους στις περιφέρειες της Αθήνας.
ΚΥΠΟ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Αυτή τη φορά τελευταία θέση και μόνο δύο ψήφοι με μία υποψηφιότητα στη Β’ Πειραιά.
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
ΠΑΣΟΚ 2.813.245 41,49% 162
Νέα Δημοκρατία
ΝΔ 2.584.765 38,12% 108
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΚΚΕ 380.167 5,61% 11
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
ΣΥΝ 347.051 5,12% 10
Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
ΔΗΚΚΙ 300.671 4,43% 9
Πολιτική Ανοιξη
ΠΟΛΑΝ 199.463 2,94%
Ενωση Κεντρώων
ΕΝΚ 48.677 0,72%
Ενωση Οικολόγων
ΕΝΟΙΚ 19.936 0,29%
Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών
ΚΕΚ 17.419 0,26%
Εθνικό Κόμμα-Εθνική Πολιτική Ενωση
ΕΚ-ΕΠΕΝ 16.501 0,24%
Κόμμα Ελληνισμού
ΚΟΕΛ 12.255 0,18%
Μαχόμενη Αριστερά
ΜΑ 10.443 0,15%
Οικολόγοι Εναλλακτικοί
ΟΟΕΟ 5.715 0,08%
Χρυσή Αυγή
ΧΑ 4.487 0,07%
Οικολόγοι Ελλάδας
ΟΙΚ.ΕΛΛ. 4.113 0,06%
Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΜΛ-ΚΚΕ 4.016 0,06%
Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ-Ουράνιο Τόξο
ΟΑΚΚΕ-ΟΤ 3.485 0,05%
Συμμαχία Συνταξιούχων Εργαζομένων Αγροτών Νεολαίας
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΑΝ 2.470 0,04%
Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΑΣΚΕ 2.108 0,03%
Ολυμπισμός
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ 1.619 0,02%
Κόμμα Εργαζομένων Ελλήνων
ΚΟΕΕΛ 247
Δημοκρατική Αλλαγή
ΔΑ 190
Ελληνορθόδοξο Εθνικιστικό Λαϊκό Επαναστατικό Κόμμα
ΕΕΛΕΚ 163
Λαϊκή Αγροτική Εξέλιξη
ΛΑΕ 87
Ελεύθερη Δημοκρατία
ΕΔ 65
Ελληνικό Λευκό Κίνημα Σημερινής Ιδεολογίας
ΕΛΚΣΙ 49
Πανελλήνιο Ορθόδοξο Δημοκρατικό Κίνημα
ΠΑΟΔΗΚ 41
Κόμμα Εργατικής Τάξης Λευκάδας
ΚΕΤΛ 31
Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΚΑΔ 12
Ελληνικό Ευρωπαϊκό Κόμμα
ΕΛΕΚ 8
Κόμμα Υπευθύνων Πολιτών
ΚΥΠΟ 2
Ανεξάρτητοι-Μεμονωμένοι 314
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
ΣΥΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Μεγάλη κινητοποίηση από τα στελέχη του χώρου πριν τις εκλογές για να αποφύγουν μια δεύτερη εκλογική αποτυχία, η οποία θα ήταν ενδεχομένως οδυνηρή για τη συνέχεια του κόμματος, όμως το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από καλό. Αύξηση σχεδόν 75% σε σχέση με τους ψηφοφόρους του 1993 και για πρώτη φορά η διαφορά ποσοστού με το ΚΚΕ ήταν τόσο μικρή. Χαρακτηριστικό ότι πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από το ΚΚΕ στις τέσσερις από τις πέντε περιφέρειες της Αττικής (μόνο στη Β’ Πειραιά βρέθηκε από πίσω) με κορυφαίο το 9,13% στην Α’ Αθήνας. Το καλύτερο ποσοστό του το κατέγραψε στη Ροδόπη (11,82%), όπου εκλέχθηκε και βουλευτής ο Μουσταφά Μουσταφά από τη μουσουλμανική μειονότητα.
ΔΗΚΚΙ: Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα ιδρύθηκε από τον Δημήτρη Τσοβόλα, επί χρόνια βουλευτή και υπουργό του ΠΑΣΟΚ, μετά την αποχώρηση και διαγραφή του από το Κίνημα το 1995. Τον ακολούθησαν αρκετά στελέχη του κόμματος, πρώην βουλευτές και πολιτευτές, κι αυτή ήταν η πρώτη φορά που κατέβηκε στις εκλογές, με υποψηφίους σε όλες τις περιφέρειες εκτός από την Κεφαλλονιά. Είχε αυτόνομη παρουσία μέχρι το 2004, όταν ο Τσοβόλας αποπειράθηκε να αναστείλει τη λειτουργία του, αλλά τα μέλη κεντρικής επιτροπής πέτυχαν την κατακύρωση του ονόματος. Από το 2007 στελέχη του ΔΗΚΚΙ μετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Στην συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά του στην Αρτα (7,68%) λόγω εντοπιότητας του Τσοβόλα και στην Β’ Πειραιά (6,14%).
ΠΟΛΑΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Από το ζενίθ στο ναδίρ για το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, το οποίο για 3.939 ψήφους μόνο απέτυχε να υπερβεί το εκλογικό μέτρο του 3% και να εκλέξει βουλευτές. Παρουσίασε, βέβαια, πτώση σε σχέση με τις εκλογές του 1993 (και μεγαλύτερη από τις ευρωεκλογές του 1994), αν και σε ορισμένες περιφέρειες που πολιτεύθηκαν τα σημαντικότερα στελέχη του είχε αξιοπρόσεκτα ποσοστά. Το μεγαλύτερο, βέβαια, καταγράφηκε και πάλι στη Μεσσηνία (9,63%).
ΕΝΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Η αναγνωρισιμότητα του Βασίλη Λεβέντη λόγω της παρουσίας του στο ιδιόκτητο κανάλι του (αλλά και τις γνωστές πια τηλεοπτικές φάρσες) τον μετέτρεψε σε σύμβολο της χαλαρής ψήφου της εποχής. Φυσικά ανάμεσα στους ψηφοφόρους του υπήρχαν και κάποιοι που πείθονταν από τα λεγόμενά του. Οπως και να’ χει έφτασε σ’ ένα αξιοπρόσεκτο ποσοστό με υποψήφιους σε όλη την Ελλάδα. Ξεπέρασε το 1% στην Ημαθίας και στις αστικές περιφέρειες (Α’ και Β’ Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης) με καλύτερο ποσοστό το 2,12% στην Α’ Θεσσαλονίκης.
ΕΝΟΙΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Εκτόξευση σε ιστορικά υψηλά για το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή, που κατάφερε μια άνετη πρωτιά σε σχέση με τα άλλα οικολογικά κόμματα (πήρε σχεδόν τριπλάσιες ψήφους σε σχέση με τους Οικολόγους Εναλλακτικούς) και αν οι εκλογές διεξάγονταν με απλή αναλογική θα εξασφάλιζε έδρα. Είχε υποψηφίους παντού, όμως πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά στις δύο περιφέρειες της Αθήνας (Α’ και Β’).
ΚΕΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Τελευταία εγχώρια εκλογική μάχη για το κόμμα των κυνηγών, το οποίο παρ’ ό,τι αναδείχτηκε σε 10η δύναμη της χώρας αποφάσισε στο εξής να συμμετέχει μόνο σε εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Είχε υποψηφίους σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες με σχεδόν ισομερή κατανομή ψήφων.
ΕΚ-ΕΠΕΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Δεύτερη συνεχόμενη φορά με την ίδια ονομασία, το κόμμα πήρε τις περισσότερες ψήφους από τους ακροδεξιούς-εθνικιστικούς σχηματισμούς που συμμετείχαν στην αναμέτρηση. Στις περισσότερες περιφέρειες κυμάνθηκε μεταξύ 0,20% και 0,25%, ξεπέρασε το 0,5% μόνο στην περιφέρεια της Κεφαλλονιάς.
ΚΟΕΛ: Το Κόμμα Ελληνισμού είχε συμμετάσχει σε προηγούμενες βουλευτικές εκλογές με την ίδια ονομασία, όμως όχι με την ίδια οργάνωση. Αυτή τη φορά παρουσίασε υποψήφιους στη μεγάλη πλειοψηφία των περιφερειών και ανταμείφθηκε με τη 12η θέση στον τελικό πίνακα των αποτελεσμάτων. Αρκετοί από τους υποψήφιούς του συνεργάστηκαν αργότερα με τον ΛΑΟΣ.
ΜΑ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Το σχήμα έγραψε ιστορία, επειδή ήταν το πρώτο ως τότε μετωπικό της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που συμμετείχε με το ίδιο όνομα και την ίδια σύνθεση για δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση κατέγραψε αύξηση της επιρροής της κατά σχεδόν 20% σε σχέση με τις εκλογές του 1993.
ΟΟΕΟ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Ουσιαστική εκμηδένιση της εκλογικής δύναμης για το κόμμα που κατάφερε σε δύο πολωτικές εκλογικές αναμετρήσεις να εκλέξει βουλευτή. Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα κομμάτι, με μικρή απήχηση όπως φάνηκε, των παλιών Οικολόγων Εναλλακτικών, αφού ξέσπασαν αντιδικίες σχετικά με τις κρατικές επιχορηγήσεις και το όνομα.
ΧΑ: Πρώτη αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές για την ακροδεξιά οργάνωση, που μέχρι τότε υπήρχε και εξέδιδε την ομώνυμη εφημερίδα, ωστόσο στις εκλογές υποστήριζε την ΕΠΕΝ (ο γραμματέας της Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν και πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος). Συνέχισε αργότερα τις αυτόνομες καθόδους της και για μικρό χρονικό διάστημα (2005-2007) ανέστειλε τη λειτουργία της και ενσωματώθηκε στην «Εθνικιστική Συμπαράταξη», από την οποία αποχώρησε λόγω ιδεολογικών διαφορών. Εκτοτε συνέχισε την αυτόνομη παρουσία της στις εκλογές.
ΟΙΚ.ΕΛΛ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Νοέμβριος)». Το κόμμα του Παπανικόλα περιορίστηκε στην τρίτη και τελευταία θέση μεταξύ των κομμάτων με οικολογικές ευαισθησίες και πτώση κυρίως στις περιφέρειες της Αττικής.
ΜΛ-ΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Οι εκλογές του 1996 αποτέλεσαν άλμα προς τα εμπρός για το συγκεκριμένο κόμμα, που συνέχιζε να κατεβαίνει αυτόνομο. Διπλασίασε την εκλογική του επιρροή σε σχέση με τις περασμένες εκλογές.
ΟΑΚΚΕ-ΟΤ: Εκλογική σύμπραξη της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ με το Ουράνιο Τόξο (Viznohito στη σλάβικη γλώσσα), το κόμμα που δημιουργήθηκε για να εκπροσωπήσει την μειονότητα των σλαβόφωνων στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη (και μοναδική ως σήμερα) παρουσία του στις εθνικές βουλευτικές εκλογές. Στο νομό Φλώρινας το κόμμα πήρε 1,71% των ψήφων, με κύριους υποψηφίους τα ιδρυτικά στελέχη του Ουράνιου Τόξου Βοσκόπουλο και Μπούλε. Τα πενιχρά αποτελέσματα αποτέλεσαν για το πολιτικό σύστημα την καλύτερη «απόδειξη» για την ανυπαρξία της λεγόμενης «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΑΝ: Ακόμα μια προσπάθεια να ενωθούν άνθρωποι από διαφορετικούς εργασιακούς χώρους, οι οποίοι δεν ήθελαν να ενταχθούν σε κάποιο κόμμα και επεδίωκαν την ολοκληρωτική αλλαγή. Για κόμμα αυτού του επιπέδου παρουσίασαν υποψήφιους σε περισσότερες περιφέρειες απ’ ό,τι αναμενόταν.
ΑΣΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1985». Συσπείρωση στελεχών για το μικρό αυτό σοσιαλιστικό κόμμα, έφτασε στα επίπεδα των ψηφοφόρων του το 1989.
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα ως σήμερα για το συγκεκριμένο κόμμα, επιστροφή στα τετραψήφια νούμερα ψήφων.
ΚΟΕΕΛ: Υποψηφιότητα του Γιώργου Λεβάκου στις περιφέρειες Α’ και Β’ Πειραιά. Αργότερα ο υποψήφιος συνεργάστηκε με τον ΛΑΟΣ.
ΔΑ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Ο Τιρτιράκης μπορεί να χαρακτηρίζεται γραφικός, ωστόσο αναδείχτηκε 10η δύναμη στην περιφέρεια Χανίων, πήρε περισσότερες ψήφους ακόμα και από την ΕΠΕΝ.
ΕΕΛΕΚ: Ακόμα ένας σχηματισμός από την περιοχή της εθνικιστικής δεξιάς, με μοναδικό υποψήφιο τον ελληνοκράτη εθνικιστή Ανδρέα Πετρόπουλο.
ΛΑΕ: Μεμονωμένη υποψηφιότητα στο νομό Τρικάλων του αγροτοσυνδικαλιστή Γιάννη Ρίτσιου.
ΕΔ: Τρεις υποψήφιοι σε τρεις διαφορετικούς νομούς. Περισσότερες ψήφους (41) πήρε στην Ξάνθη με υποψήφιο από τη μουσουλμανική μειονότητα. Συμμετείχε, επίσης, σε Α’ Θεσσαλονίκης και Χαλκιδική.
ΕΛΚΣΙ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Αυτή τη φορά υπήρξε μόνο μία υποψηφιότητα, του Ελευθέριου Δανιηλίδη, στο νομό Κιλκίς, όπου πήρε όλες τις ψήφους του.
ΠΑΟΔΗΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Δεύτερη στη σειρά κάθοδος στις εκλογές για τον ιερέα Κακαντώνη, που πήρε ακριβώς τις ίδιες ψήφους με το 1993.
ΚΕΤΛ: Μεμονωμένη υποψηφιότητα στην περιφέρεια Λευκάδας του Διονύση Σκληρού. Το κόμμα είχε ακροδεξιό προφίλ με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των Απριλιανών.
ΚΑΔ: Μία υποψηφιότητα, αυτή του ιδρυτή του Αντώνη Λεβαντή στη Β’ Αθηνών, αλλά μόνο μία ντουζίνα ψήφοι.
ΕΛΕΚ: Ελάχιστες οι ψήφοι του, το παράξενο ότι δεν είχε υποψηφίους στις περιφέρειες της Αθήνας.
ΚΥΠΟ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Αυτή τη φορά τελευταία θέση και μόνο δύο ψήφοι με μία υποψηφιότητα στη Β’ Πειραιά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα