Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 2000
ΚΟΜΜΑ ΨΗΦΟΙ ΠΟΣ ΕΔΡΕΣ
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
ΠΑΣΟΚ 3.007.596 43,79% 158
Νέα Δημοκρατία
ΝΔ 2.935.196 42,74% 125
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΚΚΕ 379.454 5,52% 11
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
ΣΥΝ 219.988 3,20% 6
Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
ΔΗΚΚΙ 184.598 2,69%
Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση
ΔΗΠΕΕ 32.068 0,47%
Ενωση Κεντρώων
ΕΝΚ 23.228 0,34%
Ελληνες Οικολόγοι
ΕΛΛ.ΟΙΚ. 20.446 0,30%
Εθνική Συμμαχία
ΕΘΣ 14.703 0,21%
Πρώτη Γραμμή
ΠΓ 12.125 0,18%
Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς
ΜΕΡΑ 8.132 0,12%
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό)
ΚΚΕ (μ-λ) 7.301 0,11%
Κόμμα Ελληνισμού
ΚΟΕΛ 6.272 0,09%
Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – Αριστερά!
ΜΛ-ΚΚΕ 5.866 0,09%
Οικολόγοι Εναλλακτικοί
ΟΙΚ.ΕΝ. 3.321 0,05%
Κόμμα Φιλελευθέρων
ΚΦ 2.026 0,03%
Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΑΣΚΕ 2.026 0,03%
Αυτοδύναμο Κίνημα Εθνικής Πολιτικής
ΑΚΕΠ 1.145 0,02%
Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ
ΟΑΚΚΕ 1.126 0,02%
Χριστοπιστία
ΧΡΙΣΤΟΠΙΣΤΙΑ 305
Κόμμα Εργαζομένων Ελλήνων
ΚΟΕΕΛ 169
Εθνικό Πατριωτικό Κόμμα
ΕΠΑΚ 22
Ολυμπισμός
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ 14
Πανελλήνιο Δημοκρατικό Κόμμα Ειρήνης
ΠΑΔΗΚΕ 4
Πολιτικό Αμεσο Δημοκρατικό Κίνημα Ενεργών Πολιτών
ΠΑΔΚΕΠ 2
Εκλογικός Συνασπισμός Κομμάτων Αμεσης Δημοκρατίας
ΕΣΚΑΔ 2
Ανεξάρτητοι-Μεμονωμένοι 592
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
ΣΥΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Επεσαν κατά πολύ τα ποσοστά του σε σχέση με το 1996 στην πιο πολωτική εκλογική αναμέτρηση της δεκαετίας. Διατηρήθηκε, πάντως, εντός πολιτικού σκηνικού αφού εξασφάλισε πάνω από το όριο του 3%, κυρίως χάρη στο καλό ποσοστό του στην περιφέρεια-γίγαντα Β’ Αθηνών (5,52%). Στη Ροδόπη (με μειονοτικό υποψήφιο) πήρε το καλύτερο ποσοστό του (6,98%), στην Α’ Αθηνών το καλύτερο «αστικό» του (5,65%).
ΔΗΚΚΙ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1996». Δεύτερη και οδυνηρή εκλογική μάχη για το κόμμα του Δημήτρη Τσοβόλα, που απέτυχε να κρατήσει τους ψηφοφόρους του το 1996, έχασε σχεδόν το 40% της δύναμής του και με 2,69% έμεινε εκτός βουλής, αν και στις ευρωεκλογές του προηγούμενου χρόνου είχε καταφέρει να εκλέξει δύο ευρωβουλευτές. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιφέρειες, ιδίως της βόρειας Ελλάδας, ξεπέρασε τον ΣΥΝ. Επαιξε ρόλο το σχετικά χαμηλό ποσοστό του στη Β’ Αθηνών (2,99%). Στην Αρτα πέτυχε το καλύτερο ποσοστό του (4,45%).
ΔΗΠΕΕ: Η Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση ιδρύθηκε το 1999 από τον κοινωνιολόγο και συγγραφέα Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος διετέλεσε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ πριν αποχωρήσει. Καταγόμενος από το Εβρο ο Χαραλαμπίδης είχε σημαντικό έρεισμα στον Ποντιακό ελληνισμό (με πρότασή του αναγνωρίστηκε η 19η Μαϊου ως ημέρα γενοκτονίας των Ποντίων το 1994) και γι’ αυτό πήρε τις περισσότερες ψήφους σε περιφέρειες με ποντιακό στοιχείο. Κορυφαίο ποσοστό του στον Εβρο με 2,33%, όπου αναδείχτηκε και 4ο κόμμα. Πήρε πάνω από 1% σε έξι ακόμα περιφέρειες.
ΕΝΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Συρρίκνωση για τον Βασίλη Λεβέντη, που πήρε σχεδόν τις μισές ψήφους απ’ ό,τι το 1996. Και πάλι το καλύτερο ποσοστό του το πέτυχε στην Α’ Θεσσαλονίκης (0,80%), στις περιφέρειες της πρωτεύουσας είχε πάνω από 0,5% με κορυφαία τη Β’ Πειραιά (0,68%).
ΕΛΛ.ΟΙΚ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Από ρεκόρ σε ρεκόρ το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή, αυτή τη φορά όχι μόνο κράτησε ακέραιες τις δυνάμεις του σε σχέση με το 1996, αλλά σημείωσε και μικρή άνοδο και ξεπέρασε τις 20.000 ψήφους. Πήρε το 40% των ψήφων του στις πέντε περιφέρειες της Αττικής, είχε υποψήφιους σε όλη τη χώρα, αν και πουθενά δεν ξεπέρασε το 0,5%.
ΕΘΣ: Η Εθνική Συμμαχία ήταν ακροδεξιό κόμμα με επικεφαλής τον δημοσιογράφο, καναλάρχη και εκδότη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο. Προσπάθησε να ενώσει όλες τις συνιστώσες του χώρου (φιλοβασιλικούς, φιλοχουντικούς κτλ.), όμως στο τέλος το ζήτημα κατέληξε σε μια «μάχη» με την Πρώτη Γραμμή για τον έλεγχο του χώρου. Με βραχεία κεφαλή επικράτησε (βοήθησαν και οι τηλεοπτικές εκπομπές του Μιχαλόπουλου), όμως είχε μικρή απήχηση.
ΠΓ: Η Πρώτη Γραμμή υπήρξε άλλος ένας σχηματισμός του εθνικιστικού-ακροδεξιού χώρου με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, πρόσωπο που θεωρείται από τους θεωρητικούς του νεοφασισμού στην Ελλάδα. Τυπικά το εγχείρημα ήταν εκλογική σύμπραξη της Πρώτης Γραμμής με το Ελληνικό Μέτωπο, κόμμα που είχε ιδρύσει ο Μάκης Βορίδης (αργότερα βουλευτής με ΛΑΟΣ, ΝΔ και υπουργός). Παρά τις ευοίωνες προβλέψεις, που προέκυψαν από το ποσοστό στις ευρωεκλογές του 1999, το κόμμα δεν συγκέντρωσε την προτίμηση του χώρου και δεν κατέβηκε πάλι σε εκλογές.
ΜΕΡΑ: Το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρείται (μαζί με την ΕΝΑΝΤΙΑ) ο βασικός πρόγονος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του μετωπικού σχήματος που παίρνει μέρος στις εκλογές του 2012. Ηταν ένα ενωτικό σχήμα κομμάτων, οργανώσεων και προσώπων με σκοπό τη συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ιδρύθηκε το 1999 και συμμετείχαν το ΝΑΡ, το ΕΚΚΕ, το ΕΕΚ-Τροτσκιστές και η ΑΚΟΣ (Αυτόνομη Κομουνιστική Οργάνωση Σερρών), καθώς και ανένταχτοι πολίτες. Στις εκλογές κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση από τα σχήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με περισσότερες ψήφους στις αστικές περιφέρειες.
ΚΚΕ (μ-λ): Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Εκτόξευση για το κόμμα που προτίμησε την αυτόνομη κάθοδο για πρώτη φορά από το 1990 (το 1993 και το 1996 ήταν μέρος της Μαχόμενης Αριστεράς). Αυτή ήταν η πιο πετυχημένη εκλογική του παρουσία, σχεδόν τριπλασίασε τις ψήφους που είχε πάρει στην προηγούμενη αναμέτρηση που πήρε μέρος.
ΚΟΕΛ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1996». Ανώμαλη προσγείωση για το κόμμα, το οποίο έλαβε σχεδόν τις μισές ψήφους απ’ ό,τι στις εκλογές του 1996. Πάνω από τις μισές τις πήρε στις περιφέρειες Αθήνας και Πειραιά, αλλά το καλύτερο ποσοστό του το πέτυχε στην Αργολίδα (0,41%).
ΜΛ-ΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Αργά και σταθερά το συγκεκριμένο κόμμα αύξησε την παρέμβασή του. Σε αυτή την αναμέτρηση «άνοιξε» το ψηφοδέλτιο προς κάποια πρόσωπα του χώρου που δεν ήταν ενταγμένα στο κόμμα, για τις εκλογικές ανάγκες πρόσθεσε και τη λέξη «Αριστερά!» στο ψηφοδέλτιο και πέτυχε την αύξηση της δύναμής του κατά σχεδόν 50% σε σχέση με τις εκλογές του 1996.
ΟΙΚ.ΕΝ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Ακόμα πιο κάτω για την ομάδα αυτή που εκπροσωπεί πια τους Οικολόγους Εναλλακτικούς, πήραν σχεδόν το 60% των ψήφων που είχαν αποσπάσει το 1996 κι έκτοτε τα στελέχη αναζήτησαν την εκλογική τους παρουσία μέσω άλλων χώρων, κυρίως της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κι αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΦ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1981». Δεν γίνεται πιο χαμηλά για το ιστορικό κόμμα, που ζήτησε την ψήφο των πολιτών για πρώτη φορά μετά το Νοέμβριο του 1989 και για πρώτη φορά με νέο αρχηγό (Καλλιγιάννης αντί του Νικήτα Βενιζέλου). Πήρε μερικές «συναισθηματικές» ψήφους σε Κρήτη και Σάμο, αλλά περιορίστηκε σε ιστορικά χαμηλά.
ΑΣΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1985». Οι γνωστοί 2.000 ψηφοφόροι, πιθανότατα στελέχη του κόμματος και άνθρωποι του προσωπικού τους περιβάλλοντος, με ελάχιστες ανακατατάξεις σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.
ΑΚΕΠ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Επιστροφή μετά από δέκα χρόνια σε εκλογικές αναμετρήσεις για το συγκεκριμένο κόμμα, που διατήρησε σχεδόν αναλλοίωτες της δυνάμεις του σε σχέση με τις εκλογές του 1990.
ΟΑΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Η Οργάνωση είχε για πρώτη φορά τετραψήφιο αριθμό ψηφοφόρων από τη στιγμή που κατέβηκε σε εκλογική αναμέτρηση. Η «συνεργασία» με το Ουράνιο Τόξο φαίνεται ότι της έδωσε ώθηση, αν και στο νομό Φλώρινας δεν είχε δύναμη.
ΧΡΙΣΤΟΠΙΣΤΙΑ: Ο Πατσαντζής… επανέκαμψε μετά την απόφασή του να μην πολιτευθεί στις προηγούμενες εκλογές. Νίκησε κατά κράτος τη σύζυγό του (πληροφορίες πιο κάτω) και αναδείχτηκε πρώτος από τα κόμματα τέτοιου είδους…
ΚΟΕΕΛ: Το κόμμα παρουσιάστηκε σε περισσότερες περιφέρειες από την προηγούμενη αναμέτρηση, αλλά πήρε και πάλι το 90% των ψήφων του σε Α’ και Β’ Πειραιά, όπου συμμετείχε στο συνδυασμό ο Λεβάκος.
ΕΠΑΚ: Φαίνεται ότι η ενασχόληση με την πολιτική είναι… κολλητική. Το συγκεκριμένο κόμμα ιδρύθηκε από την Μαργαρίτα Πατσαντζή, σύζυγο του Στάθη της «Χριστοπιστίας» και δύο άλλων κομμάτων στο παρελθόν. Φυσικά με ελάχιστη απήχηση.
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Από το ζενίθ στο απόλυτο ναδίρ για το κόμμα, που από τετραψήφιο αριθμό ψήφων το 1996 κατέπεσε σε μόλις 14 τέσσερα χρόνια μετά, με ελάχιστους υποψήφιους.
ΠΑΔΗΚΕ: Ελάχιστα τα στοιχεία για το συγκεκριμένο κόμμα, που πήρε ψήφους στις περιφέρειες Β’ Αθηνών και Χαλκιδικής.
ΠΑΔΚΕΠ: Ακόμα μία κίνηση ανεξάρτητων πολιτών που καταδικάστηκε στην αφάνεια.
ΕΣΚΑΔ: Η πρώτη εκλογική προσπάθεια του δικηγόρου Γιώργου Κόκκα με κόμμα που έχει στην ονομασία του τον όρο «Αμεση Δημοκρατία» δεν είχε αποτέλεσμα.
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
ΠΑΣΟΚ 3.007.596 43,79% 158
Νέα Δημοκρατία
ΝΔ 2.935.196 42,74% 125
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΚΚΕ 379.454 5,52% 11
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
ΣΥΝ 219.988 3,20% 6
Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
ΔΗΚΚΙ 184.598 2,69%
Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση
ΔΗΠΕΕ 32.068 0,47%
Ενωση Κεντρώων
ΕΝΚ 23.228 0,34%
Ελληνες Οικολόγοι
ΕΛΛ.ΟΙΚ. 20.446 0,30%
Εθνική Συμμαχία
ΕΘΣ 14.703 0,21%
Πρώτη Γραμμή
ΠΓ 12.125 0,18%
Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς
ΜΕΡΑ 8.132 0,12%
Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό)
ΚΚΕ (μ-λ) 7.301 0,11%
Κόμμα Ελληνισμού
ΚΟΕΛ 6.272 0,09%
Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – Αριστερά!
ΜΛ-ΚΚΕ 5.866 0,09%
Οικολόγοι Εναλλακτικοί
ΟΙΚ.ΕΝ. 3.321 0,05%
Κόμμα Φιλελευθέρων
ΚΦ 2.026 0,03%
Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας
ΑΣΚΕ 2.026 0,03%
Αυτοδύναμο Κίνημα Εθνικής Πολιτικής
ΑΚΕΠ 1.145 0,02%
Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ
ΟΑΚΚΕ 1.126 0,02%
Χριστοπιστία
ΧΡΙΣΤΟΠΙΣΤΙΑ 305
Κόμμα Εργαζομένων Ελλήνων
ΚΟΕΕΛ 169
Εθνικό Πατριωτικό Κόμμα
ΕΠΑΚ 22
Ολυμπισμός
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ 14
Πανελλήνιο Δημοκρατικό Κόμμα Ειρήνης
ΠΑΔΗΚΕ 4
Πολιτικό Αμεσο Δημοκρατικό Κίνημα Ενεργών Πολιτών
ΠΑΔΚΕΠ 2
Εκλογικός Συνασπισμός Κομμάτων Αμεσης Δημοκρατίας
ΕΣΚΑΔ 2
Ανεξάρτητοι-Μεμονωμένοι 592
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ
ΣΥΝ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Επεσαν κατά πολύ τα ποσοστά του σε σχέση με το 1996 στην πιο πολωτική εκλογική αναμέτρηση της δεκαετίας. Διατηρήθηκε, πάντως, εντός πολιτικού σκηνικού αφού εξασφάλισε πάνω από το όριο του 3%, κυρίως χάρη στο καλό ποσοστό του στην περιφέρεια-γίγαντα Β’ Αθηνών (5,52%). Στη Ροδόπη (με μειονοτικό υποψήφιο) πήρε το καλύτερο ποσοστό του (6,98%), στην Α’ Αθηνών το καλύτερο «αστικό» του (5,65%).
ΔΗΚΚΙ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1996». Δεύτερη και οδυνηρή εκλογική μάχη για το κόμμα του Δημήτρη Τσοβόλα, που απέτυχε να κρατήσει τους ψηφοφόρους του το 1996, έχασε σχεδόν το 40% της δύναμής του και με 2,69% έμεινε εκτός βουλής, αν και στις ευρωεκλογές του προηγούμενου χρόνου είχε καταφέρει να εκλέξει δύο ευρωβουλευτές. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιφέρειες, ιδίως της βόρειας Ελλάδας, ξεπέρασε τον ΣΥΝ. Επαιξε ρόλο το σχετικά χαμηλό ποσοστό του στη Β’ Αθηνών (2,99%). Στην Αρτα πέτυχε το καλύτερο ποσοστό του (4,45%).
ΔΗΠΕΕ: Η Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση ιδρύθηκε το 1999 από τον κοινωνιολόγο και συγγραφέα Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος διετέλεσε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ πριν αποχωρήσει. Καταγόμενος από το Εβρο ο Χαραλαμπίδης είχε σημαντικό έρεισμα στον Ποντιακό ελληνισμό (με πρότασή του αναγνωρίστηκε η 19η Μαϊου ως ημέρα γενοκτονίας των Ποντίων το 1994) και γι’ αυτό πήρε τις περισσότερες ψήφους σε περιφέρειες με ποντιακό στοιχείο. Κορυφαίο ποσοστό του στον Εβρο με 2,33%, όπου αναδείχτηκε και 4ο κόμμα. Πήρε πάνω από 1% σε έξι ακόμα περιφέρειες.
ΕΝΚ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1993». Συρρίκνωση για τον Βασίλη Λεβέντη, που πήρε σχεδόν τις μισές ψήφους απ’ ό,τι το 1996. Και πάλι το καλύτερο ποσοστό του το πέτυχε στην Α’ Θεσσαλονίκης (0,80%), στις περιφέρειες της πρωτεύουσας είχε πάνω από 0,5% με κορυφαία τη Β’ Πειραιά (0,68%).
ΕΛΛ.ΟΙΚ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1990». Από ρεκόρ σε ρεκόρ το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή, αυτή τη φορά όχι μόνο κράτησε ακέραιες τις δυνάμεις του σε σχέση με το 1996, αλλά σημείωσε και μικρή άνοδο και ξεπέρασε τις 20.000 ψήφους. Πήρε το 40% των ψήφων του στις πέντε περιφέρειες της Αττικής, είχε υποψήφιους σε όλη τη χώρα, αν και πουθενά δεν ξεπέρασε το 0,5%.
ΕΘΣ: Η Εθνική Συμμαχία ήταν ακροδεξιό κόμμα με επικεφαλής τον δημοσιογράφο, καναλάρχη και εκδότη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο. Προσπάθησε να ενώσει όλες τις συνιστώσες του χώρου (φιλοβασιλικούς, φιλοχουντικούς κτλ.), όμως στο τέλος το ζήτημα κατέληξε σε μια «μάχη» με την Πρώτη Γραμμή για τον έλεγχο του χώρου. Με βραχεία κεφαλή επικράτησε (βοήθησαν και οι τηλεοπτικές εκπομπές του Μιχαλόπουλου), όμως είχε μικρή απήχηση.
ΠΓ: Η Πρώτη Γραμμή υπήρξε άλλος ένας σχηματισμός του εθνικιστικού-ακροδεξιού χώρου με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, πρόσωπο που θεωρείται από τους θεωρητικούς του νεοφασισμού στην Ελλάδα. Τυπικά το εγχείρημα ήταν εκλογική σύμπραξη της Πρώτης Γραμμής με το Ελληνικό Μέτωπο, κόμμα που είχε ιδρύσει ο Μάκης Βορίδης (αργότερα βουλευτής με ΛΑΟΣ, ΝΔ και υπουργός). Παρά τις ευοίωνες προβλέψεις, που προέκυψαν από το ποσοστό στις ευρωεκλογές του 1999, το κόμμα δεν συγκέντρωσε την προτίμηση του χώρου και δεν κατέβηκε πάλι σε εκλογές.
ΜΕΡΑ: Το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρείται (μαζί με την ΕΝΑΝΤΙΑ) ο βασικός πρόγονος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του μετωπικού σχήματος που παίρνει μέρος στις εκλογές του 2012. Ηταν ένα ενωτικό σχήμα κομμάτων, οργανώσεων και προσώπων με σκοπό τη συσπείρωση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ιδρύθηκε το 1999 και συμμετείχαν το ΝΑΡ, το ΕΚΚΕ, το ΕΕΚ-Τροτσκιστές και η ΑΚΟΣ (Αυτόνομη Κομουνιστική Οργάνωση Σερρών), καθώς και ανένταχτοι πολίτες. Στις εκλογές κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση από τα σχήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με περισσότερες ψήφους στις αστικές περιφέρειες.
ΚΚΕ (μ-λ): Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Εκτόξευση για το κόμμα που προτίμησε την αυτόνομη κάθοδο για πρώτη φορά από το 1990 (το 1993 και το 1996 ήταν μέρος της Μαχόμενης Αριστεράς). Αυτή ήταν η πιο πετυχημένη εκλογική του παρουσία, σχεδόν τριπλασίασε τις ψήφους που είχε πάρει στην προηγούμενη αναμέτρηση που πήρε μέρος.
ΚΟΕΛ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1996». Ανώμαλη προσγείωση για το κόμμα, το οποίο έλαβε σχεδόν τις μισές ψήφους απ’ ό,τι στις εκλογές του 1996. Πάνω από τις μισές τις πήρε στις περιφέρειες Αθήνας και Πειραιά, αλλά το καλύτερο ποσοστό του το πέτυχε στην Αργολίδα (0,41%).
ΜΛ-ΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Αργά και σταθερά το συγκεκριμένο κόμμα αύξησε την παρέμβασή του. Σε αυτή την αναμέτρηση «άνοιξε» το ψηφοδέλτιο προς κάποια πρόσωπα του χώρου που δεν ήταν ενταγμένα στο κόμμα, για τις εκλογικές ανάγκες πρόσθεσε και τη λέξη «Αριστερά!» στο ψηφοδέλτιο και πέτυχε την αύξηση της δύναμής του κατά σχεδόν 50% σε σχέση με τις εκλογές του 1996.
ΟΙΚ.ΕΝ.: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Ακόμα πιο κάτω για την ομάδα αυτή που εκπροσωπεί πια τους Οικολόγους Εναλλακτικούς, πήραν σχεδόν το 60% των ψήφων που είχαν αποσπάσει το 1996 κι έκτοτε τα στελέχη αναζήτησαν την εκλογική τους παρουσία μέσω άλλων χώρων, κυρίως της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κι αργότερα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΦ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1981». Δεν γίνεται πιο χαμηλά για το ιστορικό κόμμα, που ζήτησε την ψήφο των πολιτών για πρώτη φορά μετά το Νοέμβριο του 1989 και για πρώτη φορά με νέο αρχηγό (Καλλιγιάννης αντί του Νικήτα Βενιζέλου). Πήρε μερικές «συναισθηματικές» ψήφους σε Κρήτη και Σάμο, αλλά περιορίστηκε σε ιστορικά χαμηλά.
ΑΣΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1985». Οι γνωστοί 2.000 ψηφοφόροι, πιθανότατα στελέχη του κόμματος και άνθρωποι του προσωπικού τους περιβάλλοντος, με ελάχιστες ανακατατάξεις σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.
ΑΚΕΠ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Επιστροφή μετά από δέκα χρόνια σε εκλογικές αναμετρήσεις για το συγκεκριμένο κόμμα, που διατήρησε σχεδόν αναλλοίωτες της δυνάμεις του σε σχέση με τις εκλογές του 1990.
ΟΑΚΚΕ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Η Οργάνωση είχε για πρώτη φορά τετραψήφιο αριθμό ψηφοφόρων από τη στιγμή που κατέβηκε σε εκλογική αναμέτρηση. Η «συνεργασία» με το Ουράνιο Τόξο φαίνεται ότι της έδωσε ώθηση, αν και στο νομό Φλώρινας δεν είχε δύναμη.
ΧΡΙΣΤΟΠΙΣΤΙΑ: Ο Πατσαντζής… επανέκαμψε μετά την απόφασή του να μην πολιτευθεί στις προηγούμενες εκλογές. Νίκησε κατά κράτος τη σύζυγό του (πληροφορίες πιο κάτω) και αναδείχτηκε πρώτος από τα κόμματα τέτοιου είδους…
ΚΟΕΕΛ: Το κόμμα παρουσιάστηκε σε περισσότερες περιφέρειες από την προηγούμενη αναμέτρηση, αλλά πήρε και πάλι το 90% των ψήφων του σε Α’ και Β’ Πειραιά, όπου συμμετείχε στο συνδυασμό ο Λεβάκος.
ΕΠΑΚ: Φαίνεται ότι η ενασχόληση με την πολιτική είναι… κολλητική. Το συγκεκριμένο κόμμα ιδρύθηκε από την Μαργαρίτα Πατσαντζή, σύζυγο του Στάθη της «Χριστοπιστίας» και δύο άλλων κομμάτων στο παρελθόν. Φυσικά με ελάχιστη απήχηση.
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Για το προφίλ βλέπε «Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές 1989 (Ιούνιος)». Από το ζενίθ στο απόλυτο ναδίρ για το κόμμα, που από τετραψήφιο αριθμό ψήφων το 1996 κατέπεσε σε μόλις 14 τέσσερα χρόνια μετά, με ελάχιστους υποψήφιους.
ΠΑΔΗΚΕ: Ελάχιστα τα στοιχεία για το συγκεκριμένο κόμμα, που πήρε ψήφους στις περιφέρειες Β’ Αθηνών και Χαλκιδικής.
ΠΑΔΚΕΠ: Ακόμα μία κίνηση ανεξάρτητων πολιτών που καταδικάστηκε στην αφάνεια.
ΕΣΚΑΔ: Η πρώτη εκλογική προσπάθεια του δικηγόρου Γιώργου Κόκκα με κόμμα που έχει στην ονομασία του τον όρο «Αμεση Δημοκρατία» δεν είχε αποτέλεσμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα